توضیحات

گشنیز

سبزی انواع گیاهانی که دارای طعم و عطر خوش هستند مانند گشنیز به عنوان اسانس، غذا و یا دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

البته برخی از سبزی‌ها به عنوان ادویه متمایز می‌شوند. سبزی را به دو صورت تازه وخشک شده می‌توان استفاده نمود.

سبزی علاوه بر استفاده خوراکی و در آشپزی در موارد پزشکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. از هر بخش گیاه و سبزی می‌توان در مصارف درمانی و خوراکی استفاده نمود.

سبزی گشنیز خشک

گشنیز به عنوان سبزی ادویه و چاشنی در جهان شناخته گردید. این گیاه با نام علمی کوریاندروم ساتیوم ال است. گیاه گشنیز با عطری خوش می تواند به صورت خام و خشک شده در غذا استفاده گردد.

خاستگاه گشنیز خشک را می‌توان به جنوب غرب آسیا و غرب تا شمال آفریقا دانست. این محصول عموما در خاورمیانه، مدیترانه، هند، چین و آفریقا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این محصول به علت عطر و طعمی و همچنین خواص دارویی و درمانی طرفداران زیادی دارد. از مواد مغذی و معدنی موجود در این محصول می‌توان به ویتامینA، ویتامین C، ویتامین B6، آهن و منیزیم اشاره کرد.

از این سبزی می‌توان به عنوان درمان کننده معده و بهبود وضعیت گوارش و هضم غذا استفاده کرد، پژوهشگران بر این باورند که استفاده از این گیاه می‌تواند به دفع سرب و آلمینیوم از بدن کمک کند.

فواید خشک نمودن گشنیز به از بین رفتن حشرات و باکتری‌های فاسد کننده در سطح این سبزی است. زیرا این محصول در معرض نور آفتاب قرار می گیرد و همین مسئله باعث نابودی میکروب‌های آن می‌گردد. لازم به ذکر است از خشک نمودن سبزی در ماکروویو پرهیز نمایید.

محصول خشک شده گشنیز به مدت 6 ماه تا یکسال قابل نگهداری و استفاده خواهد بود، چنانچه بخواهید مدت زمان بیشتری را برای نگهداری این محصول تنظیم کنید، باید به روش بسته بندی و نگهداری آن دقت نمایید.

خواص گشنیز:

• کاهش التهابات پوستی
• تنظیم کلسترول خون
• جلوگیری از کم خونی
• خلط آور
• درمان مشکلات دهان