توضیحات
سم سایپرمترین 10% دام و طیور:
سم سایپرمترین 10% دام و طیور برای مبارزه با انگل‌های خارجی دام و طیور مانند کنه‌های تک میزبانه، شپش‌ها و مگس های بیماری زا در گاو، گوسفند و طیور مورد استفاده قرار میگیرد.
انگل‌های دام و پرندگان بیماری های خطرناکی نظیر میاز و مایت را به وجود می‌آورند که مبارزه با آن‌ها ضروری است.
علاوه بر این بهترین عملکرد علیه لار، مگس هیپودرما و درماتوییا نیز دارد.
از مزایای این سم دامی اثر سمی و کشندگی نسبتاً پایین برای پستانداران و تاثیر کشندگی بالا بر حشرات و عوامل بیماری زا است.
لازم به ذکر است اگر میزان دوز مصرفی و نحوه مصرف رعایت نشود، سبب ایجاد مسمومیت و مشکلات گوارشی در دام می‌شود.
مصرف سم برای دام های باردار و شیرده ممنوع است.
مکانیسم اثر سم سایپرمترین 10% دام و طیور:
ایجاد اختلال در عملکرد سلول های عصبی به واسطه اختلال در کانال های سدیم و طناب عصبی.
احتیاط های لازم:
- هنگام سمپاشی از لباس ایمنی مانند: ماسک، عینک، چکمه و دستکش استفاده شود.
- از تنفس در محیط سمپاشی‌شده پرهیز نموده و در موقع سمپاشی از تماس مستقیم سم سایپرمترین با پوست بدن و چشم‌ها و لباس خود اجتناب کنید و پس از پایان کار دست، صورت و لباس خود را بشویید.
- از مصرف سیگار در هنگام سمپاشی خودداری گردد.
- ظروف محتوی سم را دور از دسترس اطفال، مواد غذایی و دام نگهداری نمایید.
- دام هایی که سن آن‌ها کمتر از ۴ هفته است باید جداگانه و با مراقبت کامل محلول پاشی و یا حمام‌داده شوند و از مصرف سم در دام های بیمار و ضعیف خودداری نمایید.
- از تخلیه باقی مانده سم در نهرها و برکه‌ها خودداری نمایید.
علائم مسمومیت:
سرگیجه، سردرد، تهوع و اختلال در بینایی.
پادزهر: پادزهر اختصاصی ندارد. درصورت بروز مسمومیت از درمان های حمایتی و علامتی استفاده شود.
زمان پرهیز از مصرف: ۳ روز پس از آخرین درمان می‌توان از گوشت دام استفاده کرد.
محیط زیست: سایپرمترین در طبیعت به‌سرعت تجزیه می‌شود. نیمه عمر آن در خاک ۸-۲ هفته و در آب 50 روز می‌باشد.
سایپرمترین مخلوط در آب گرایشی برای بخار شدن ندارد و برای ماهیان و زنبور عسل سمی است.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.